عشق من

ای صدایت همچو رود زلال
ای نگاهت همچو نور حلال
عشق من باتو شد آغاز وتمام
عمر من شد باصدا و نگاهت جاودان

وحید.ع
6/10/93
ساعت 11/30

کاش

نزدیکتر بیا

نزدیکتر بیا !
بگذار لبهایت را ببوسم
پاییز مگر 
فصل چیدن انار نیست ؟

بهرام محمودی

بی تو

روزگار

روزگار هَمی شِه بر یک قرار نمی‌ماند.
روز و شب دارد،روشنی دارد،
تاریکی دارد.
کم دارد، بیش دارد.
دی گَر چیزی از زمستان باقی نمانده
تمام می‌شود
بهار می‌آید...!

جای خالی سلوچ 
محمود دولت آبادی

قرمزی لبهای تو

بار اول

بار اولی که دیدم ات
چنان بی مقدمه زیبا بودی
که چند روز بعد
یادم افتاد
باید عاشقت می شدم ...

زانیار برور

باتو

اوقات خوش

چند ورقه مه

چند ورقه مه
می‌پیچم لای روزنامه
و به پست‌خانه می‌روم
می‌خواهم این وقت صبح را
به نشانی‌ات پست کنم
نفس نفس زدنِ آسمان را
که پایین آمده تا روی صورت زمین
برای تو که فکر می‌کنی
فاصله‌ها را نمی‌توان برداشت

رضا جمالی حاجیانی

آدم‌ها

آدم‌ها در دل هم شکل می‌گیرند
هم را می‌بینند
سلام می‌کنند، رد می‌شوند
لبخند می‌زنند وُ
عاشق می‌‌شوند
آدم‌ها،
در دلِ هم آدم می‌شوند

افشین صالحی

خوشا به حال

باران

دو قطره باران
وعشق جوانه میزند
و قلبم برای تو
مثل یک ابر بارانی میلرزد

آترود

فقط یکبار

ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭ

ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭ
ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﺗﻨﺖ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺷﯿﺮﻓﻬﻢ ﻣﯽﮐﺮﺩﯼ
ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﭘﺮﻭﺍﺯ
ﺩﺳﺖﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ
ﭘﺮﻧﺪﻩﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﺮﺩﻡ
ﻭ ﺩﺭ ﻋﻄﺮ ﻧﺎﺭﻧﺞﻫﺎﺕ
ﺷﻨﺎﻭﺭ ﺷﺪﻡ.

عباس معروفي

مثل سیگار

دوست

خوشا صحبت دوستي که در کنارش
نه مجبوري که انديشه هاي خود را بسنجي
و نه گفته ها را در ترازو نهي
بلکه، بي خيال، هرچه مي انديشي برزبان مي آوري
و کاه و گندم را در کف او مي نهي
و بي گمان داني که او
آن کاه و گندم را غربال خواهد کرد
دانه شايسته را به کار خواهد گرفت
و کاه را با نَفَس مهرباني به باد خواهد سپرد.

دينا ماريا مولاک کرک

برادران سیس تِرز

بیش تر مردم به ترس‌ها و حماقت‌های‌شان زنجیر شده‌اند و شهامت ندارند بی‌طرفانه قضاوت کنند که مشکل زندگی‌شان
 چیست. بیش تر آدم‌ها هم این‌طور زندگی‌شان را بی‌هیچ رضایتی ادامه می‌دهند بدون آن‌که تلاش کنند تا بفهم اَند سرچشمه‌ی نارضایتی‌شان کجاست یا به خواهند تغییری در زندگی‌شان ایجاد کنند!! دست آخر هم می‌میرند...! 
....
پاتریک دوویت
کتاب: برادران سیس تِرز

بد نیست

من مسلمانم

چه فایده

چه فایده که بگو یم چندتا دوستت دارم
چه‌قدر
وقتی که گوش هایت
خوابیده‌ست!
چه فایده که چند بوسِ هوایی بفرستم
چه اندازه
وقتی که چشم هایت از بیخِ گوشِ من آن دور را
در فکر است
چه فایده/ ها
چه فایده برایِ تو یاس چیده‌اَم
یا شب بو
شعر بخوانم
یا شر
چه فایده امروز در کجام
چند شنبه است
وقتی که جایِ تو هر جا
خالی‌ست!

افشين صالحي

پیش چشمان تو

ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ

ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ
ﭼﺘﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪ
ﺩﺭ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﺟﺰ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺭﺩ

ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻠﮑﯿﺎﻥ

یک مرد

زندگی

ﻋﺸﻖ

ﺍﮔﺮ ﻋﺸﻖ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺯﻣﺎﻥ
ﺣﺮﻑ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ

فروغ فرخزاد

مبادا که تو را

همه شهر مهیاست مبادا که تو را
آتش معرکه بالاست مبادا که تو را
این جماعت همه گرگند مبادا که تو را
پی یک شام بزرگند مبادا که تو را
دانه و دام زیاد است مبادا که تو را
مرد بد نام زیاد است مبادا که تو را
پشت دیوار نشسته اند مبادا که تو را
نا نجیبان همه هستند مبادا که تو را
تا مبادا که تورا باز مبادا که تو را
پرده بر پنجره انداز مبادا که تو را

علیرضا آذر / تومور

عمر زاهد همه طى شد

عمر زاهد همه طى شد
" به تمناى بهشت "
او ندانست که در
" ترک تمناست"
بهشت
این چه حرفیست که در
"عالم بالاست بهشت"
هر کجا بخت خوش افتاد
همانجاست بهشت

هر جا چراغی روشنه

هر جا چراغی روشنه
از ترس تنها بودنه
ای ترس تنهایی من
اینجا چراغی روشنه
اینجا یکی از حس شب احساس وحشت میکنه
هر روز از فکر سقوط با کوه صحبت میکنه
جایی که من تنها شدم شب قبله گاه آخره
اونجا تو این قطب سکوت کابوس طولانی تره
من ماه میبینم هنوز
این کور سوی روشن و
اینقدر سو سو میزنم شاید یه شب دیدی من و
شاید شبی دیدی من و
هر جا چراغی روشنه...........

روزبه بمانی

دوستت می دارم

دوستت می دارم
ای که بودن ات
مرگ را به تأخیر می اندازد

سابیر هاکا

به ياد داشته باش

من نبايد چيزى باشم که تو مي‌خواهى، من را خودم از خودم ساخته‌ام.
منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است.
تويى که تو از من مي‌سازى آرزوهايت و يا کمبودهايت هستند.
لياقت انسان‌ها کيفيت زندگى را تعيين مي‌کند، نه آرزوهايشان.
و من متعهد نيستم که چيزى باشم که تو مي‌خواهى.
و تو هم مي‌توانى انتخاب کنى که من را مي‌خواهى يا نه.
ولى نمي‌توانى انتخاب کنى که از من چه مي‌خواهى.
مي‌توانى دوستم داشته باشى، همين گونه که هستم و من هم.
مي‌توانى از من متنفر باشى بى‌هيچ دليلى و من هم.
چرا که ما هر دو انسانيم.
اين جهان مملو از انسان‌هاست، پس اين جهان مي‌تواند هر لحظه مالک احساسى جديد باشد.
تو نمي‌توانى برايم به قضاوت بنشينى و حکمي‌صادر کني و من هم.
قضاوت و صدور حکم بر عهده نيروى ماورايى خداوندگار است.
دوستانم مرا همين گونه پيدا مي‌کنند و مي‌ستايند.
حسودان از من متنفرند، ولى باز مي‌ستايند.
دشمنانم کمر به نابوديم بسته‌اند و همچنان مي‌ستايندم.
چرا که من اگر قابل ستايش نباشم نه دوستى خواهم داشت، نه حسودى و نه دشمنى و نه حتي رقيبى.
من قابل ستايشم و تو هم.
يادت باشد اگر چشمت به اين دست نوشته افتاد.
به خاطر بياورى که آن‌هايى که هر روز مي‌بينى و مراوده مي‌کنى ،
همه انسان هستند و داراى خصوصيات يک انسان، با نقابى متفاوت، اما همگى جايزالخطا.
نامت را انسانى باهوش بگذار ، اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى ، و
يادت باشد که اين‌ها رموز بهتر زيستن هستند.

گاندی

مُدل

نقاشان
محتاجِ مُدل‌های برهنه‌اند
برای آفریدنِ پرده‌های درخشان
اما شاعران
به خاطره‌ای،
عطری،
نگاهی قانعند تا بسرایند...
نسیمی که روسری تو را پس می‌زند
می‌تواند 
باعث اتفاق افتادن 
عاشقانه‌ترین شعر جهان شود...

یغماگلرویی

با تو

با تو بودن ، هميشه پرمعناست
بي تو روحم گرفته و تنهاست
با تو يک کاسه آب ، يک درياست
بي تو ، دردم به وسعت صحراست
با تو بودن ، هميشه پرمعناست
با تو آسان هزار کار خطير
با تو ممکن جهاد با تقدير
بي تو با غم برهنه همچون کوير
با تو يک غنچه ، دشتي از گلهاست
با تو بودن هميشه پرمعناست
اي تو ! تعريف ناپذيرترين
بي تو من کوچک و حقير ترين ..

نادرابراهيمي

سیمین بهبهانی... بانوی غزل ایران درگذشت

رفت آن سوار کولی با خود تو را نبرده
شب مانده است و با شب تاریکی فشرده
کولی کنار آتش رقص شبانه ات کو؟
شادی چرا رمیده؟ آتش چرا فسرده؟
رفت آنکه پیش پایش دریا ستاره کردی
دستان مهربانش یک قطره ناسترده
می رفت گرد راهش از دود آه تیره
نیلو فرانه در باد پیچیده تاب خورده
سودای همرهی را گیسو به باد دادی
رفت آن سوار با خود یک تار مو نبرده

سیمین بهبهانی

زندگی

ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ

ﺩﺭﯾﺎ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺖﻫﺎﻡ
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻮﻫﺎﻡ
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻨﻢ
ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﺧﺖﻫﺎ
ﺗﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﯿﺎﯾﺪ.

عباس معروفی

عطر تو

عطر تو در هواست
می آیی?!
یا رفته ای?!

علیرضا روشن

باران

باران
تخت خالی
هوایی دو نفره
و شهری پراز تنهایی
اینجای شعر
یک نفر از بالکن پرید
محمد صابر شریفی

شروع واقعه

آدم‌ها

آدم‌ها
وقتی می آيند
موسيقی شان را هم با خودشان می آورند ...
ولی وقتی می روند
با خود نمی برند‌‌ !
آدم‌ها
می آيند
و می روند ،
ولی
در دلتنگی هايمان‌‌ ...
شعرهايمان‌‌ ...
روياهای خيس شبانه‌‌مان ... می مانند‌‌‌ !
جا نگذاريد ! 
هر چه را که روزی می آوريد را با خودتان ببريد‌ !
وقتی که می روید
دیگر
به خواب و خاطره‌‌‌ی آدم برنگرديد ...

هرتا مولر

حال مرا

ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ

ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺳﯿﺪ
ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﺎﺭِ ﻧﺎﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ
ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﺁﺧﺮﺕ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ
ﻭ ﻫﻤﻪ
ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﻓﮑﺮِ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ
ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﯿﺪﻧﻢ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺳَﺮَﺕ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﻦ
ﺗﻮ
ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﯽ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻗﺪﻡ ﻣﯽ
ﮔﺬﺍﺭﯼ
ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻫﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ
ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺑﺎ ﺗﺮﺩﯾﺪ
ﺑﯽ ﺗﺮﺩﯾﺪ
ﮐﻢ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﯼ ...

ﺍﻓﺸﯿﻦ ﯾﺪﺍﻟﻠﻬﯽ

یه شب مهتاب

یه شب مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو میبره
کوجه به کوچه
باغ انگوری
باغ آلوچه
دره به دره
صحرا به صحرا
اون جا که شبا
پشت بیشه ها
یه پری میاد
ترسون و لرزون
پاشو میذاره
تو آب چشمه
شونه میکنه
موی پریشون...

شاملو

می شود

بعضی

بعضی ترانه‌ها را
می توان
بارها و بارها
گوش داد
...
بعضی انسان‌ها را
می‌توان
بارها و بارها
دوست داشت!

ایلهان برک

اجتماعی که سارقت بودند

ﮐﺎﺵ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﻣﻲﺷﺪﻡ

ﮐﺎﺵ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﻣﻲﺷﺪﻡ ﻳﮑﻲ
ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ
ﻳﮑﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻤﺎﺷﺎﻱ ﻋﺎﺷﻘﻲ

ﮐﺮﺩﻧﺖ.

عباس معروفی

با فروغ

بیشعورها

بیشعورها برای خودشان قواعد نانوشته ای دارند که برطبق آن رفتار می کنند. بعضی از از این قواعد از این قرارند:

1- تمام مشکلات را دیگران به وجود آورده اند.
2- اصلاً نیازی به ریشه یابی و حل مشکلات نیست. فقط یکی را پیدا کن که تقصیرها را گردنش بیندازی.
3- کم نیاور. تمام کاستی ها و خطاها را می توان در پشت نقابی از وقاحت و گستاخی پنهان کرد. هرچقدر که جرمت بزرگتر است باید پُررویی ات هم بیشتر باشد.
4- تمام قوانین برای این بوجود آمده اند که نقض شوند. اما فقط توسط تو. اگر کس دیگری این کار را انجام داد دودمانش را بر باد بده.
5- اگر از قانونی خسته شدی،مطابق نیازت یکی دیگر بساز ، اما به محض آنکه به خواسته ات رسیدی آن را هم نقض کن.
6- هرگز در توانایی ات در بدست آوردن هر چیز کثیفی که ارادی کنی، شک نکن.

بیشعوری
دکتر خاویر کرمنت
ترجمه:محمود فرجامی

من خویشاوند هر انسانی هستم که

من خویشاوند هر انسانی هستم که خنجری در آستین پنهان نمی‌کند. نه ابرو درهم می‌کشد نه لبخندش ترفند تجاوز به حق نان و سایه‌بان دیگران است. نه ایرانی را به غیرایرانی ترجیح می‌دهم نه ایرانی را به ایرانی. من یک لر ِ بلوچ ِ کردِ فارسم، یک فارس‌زبان ترک، یک افریقایی اروپایی استرالیایی امریکایی ِ آسیایی‌ام، یک سیاه‌پوستِ زردپوستِ سرخ‌پوستِ سفیدم که نه تنها با خودم و دیگران کمترین مشکلی ندارم بلکه بدون حضور دیگران وحشت مرگ را زیر پوستم احساس می‌کنم. من انسانی هستم میان انسان‌های دیگر بر سیارهٔ مقدس زمین، که بدون حضور دیگران معنایی ندارم.

احمد شاملو