این چهارشنبه سوری از کجا آمده است ؟ اقوام آریایی در چهارشنبه آخر سال ،مراسم باشکوهی را برگزار می کردند تا بدین طریق نحسی چهارشنبه آخر سال را با شادمانی به در کنند. ايرانيان در این شب با آتشافروزي همگاني،جشنی بزرگ را برپا ميكردند.يكي از مراسم قابل توجه در شب چهارشنبه سوري و ساير مراسم زرتشتيان، فراهم آوردن آجيل مشكل گشاست که به آن،آجيل هفت مغزينه لرك ميگفتند.اين آجيل شامل هفت مغزينه يا ميوه خشك است: پسته، بادام، سنجد، كشمش، گردو، انجير و خرما كه گاهي در لابهلاي اين آجيل تكههاي كوچك نبات و نارگيل هم ديده ميشود. اين آجيل در مراسم مختلف زرتشتيان از جمله: آفرين گانها، گهنبارها، جشنخواني، جشننوزادي و در مراسم سدره پوشي و ساير اعياد به مدعوين داده ميشود. بعد از برپايي آتش در حياط خانه يا كوچه يا يك ميدان باز، در حين پريدن از روي آتش اين شعر را ميخوانند
زردي من از تو سرخي تو از من
سرخي تو به رويم زرديت به جون دشمنونم
يكي از مراسم ويژه جشن چهارشنبه سوري در گذشته، شكستن كوزه است. بدين معني كه در گذشته كوزههاي سفالي كهنه را ميشكستند و كوزههاي نو را جايگزين آنها ميكردند. در زمان ساسانيان هم مراسم چهارشنبه سوري برگزار ميشد اما به علت تقدس آتش هرگز روي آتش نميپريدند بلكه به دوره اين آتش شادي و پايكوبي ميكردند . در برابر آتش سه يا هفت بار خم ميشدند و آيين نيايش به جاي مياوردند سپس در كنار آتش به شادي ميپرداختند