من
من
انبوهي از اين بعدازظهرهاي جمعه را
بياد دارم كه در غروب آنها
در خيابان
از تنهايي گريستيم
ما نه آواره بوديم، نه غريب
اما
اين بعدازظهرهاي جمعه پايان و تمامي نداشت
ميگفتند از كودكي به ما
كه زمان باز نميگردد
اما نميدانم چرا
اين بعد از ظهر هاي جمعه باز ميگشتند!
احمدرضا احمدي
No comments:
Post a Comment