امروز صدايت کمي در دلم لرزيد
شايد دل من
در صداي تو مي لرزيد
مي داني؟
آرزو براي من يک نهال نازک است
... مثل تن تو
مدام هراسانم از هوهوي باد
که سايه ي مرگ است
مي گويم نکند باد
کمر آرزوي آدم را بشکند!
مي گويم شهر نا امن شده
گل من!
مي گويم وقتي هوا توفاني ست
از خانه بيرون نرو
دلم مي لرزد.
عباس معروفي
No comments:
Post a Comment